(...)
“Soms vraag ik me af of de mensen die ik dagelijks kruis, wel beseffen waarmee ze bezig zijn. Zoveel mensen lijken me zo dom...,weet je..., achterlijk ..., marginaal. Ik begrijp bijvoorbeeld niet waarom sommige mensen op straat luidruchtig zijn.
Ik vind dat iedereen maar best met zichzelf zou bezig zijn. Waarom is dat eigenlijk, dat sommige mensen denken dat ze zo bijzonder interessant zijn? Niemand is interessant,... ik vind niemand bijzonder.
En dan denk ik dat ik de enige ben die nadenkt over zichzelf. Mensen zijn bang om over zichzelf na te denken. Want wat als ze zichzelf niet leuk vinden? Of achterlijk vinden of stomweg lelijk vinden.
Er zijn namelijk heel veel lelijke mensen. Lelijke mensen zouden een flink pak rammel moeten krijgen omdat ze op straat komen.
Dat zou de stad een veel aangenamere plaats maken. Zo hier en daar wat wieden. Ik hou ook niet van agressieve mensen. Agressieve mensen zouden een klap voor hun bek moeten krijgen.”
Hij had een oprechte afkeer van mensen. Neem nu mensen die zonder een sportieve motivatie een trainingspak dragen of veertigers die fleece dragen. Mensen die, om een niet-eshtetische reden, hun haar niet kammen. Kinderen die hun haar mogen kleuren. Zwaarlijvige vrouwen die roze kledij dragen. Mensen ouder dan twintig die nog dreadlocks hebben. Mensen die om andere redenen dan het vervoer van boodschappen, winkelzakjes gebruiken. Mensen waarvan de tanden zelfs met gesloten mond nog opvallen. Mensen die de uitbater van een frietkraam bij de voornaam aanspreken. Oude mannen met nauwaansluitende dunne wollen truitjes. Neem nu mensen die het touwtje van hun kap aanspannen of gewoon mannen met sandalen en uiteraard de immer wat zieltogende rokers.
Hij had een afkeer voor zonnebankvrouwen en mannen met geverfd haar of een pruik. Niemand hoort levensmiddelen te kopen bij Oxfam. Waarom neemt men daar trouwens systematisch mensen aan die zelf een liefdadigheidsdoelgroep lijken te zijn. Waarom, trouwens, leggen sommige winkels ‘luiers voor volwassenen’ in het uitstalraam? Is dat nu al reclame?
Onbegrijpelijk dat sommige mensen effectief bewust moeten worden gemaakt van hun aftakeling, omdat ze met hun met alcohol doordrenkte, laaggeschoolde brein zelf niet inzien dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor elke volgescheten seniorenluier. De mensen zijn zodanig bang geworden voor de dood dat ze zelfs incontinente bejaarden het leven willen vergemakkelijken, om nog wat langer te kunnen genieten van een leven dat van meet af aan zinloos was gebleken. Daarom kon hij er ook absoluut niet bij dat de mens ook zijn ‘mislukte exemplaren’ probeerde te camoufleren onder de noemer ‘mindervalide’ en hen op een kinderachtige manier verplichtte om het hele samenlevingsspelletje in een soort van light-versie mee te spelen. Een beetje semantiek kon nochtans snel een einde maken aan de onduidelijkheid. Validiteit is de mate van geldigheid. Dus invalide betekent letterlijk ‘ongeldig’. Makkelijk, toch …?
(fragment uit "De Profeet" - de voorbeschreven uitspraken zijn bij monde van een fictief personage.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten