Natuur

Ik wacht in wijzerzin en tel de tikken
van alles wat ongrijpbaar is.
Onze Babylonische genese,
de weg van herinnering naar hypothese,
het stroomt ongeduldig
door mijn aders
door mijn ganzenveer;
het ligt in onze natuur:
het wentelen en omwentelen,
kijk daar is de lente weer.
Regen die lettergrepen giet,
de vos, met de neus in het ochtendrijm, niet langer
zijn wintersporen ziet.