Het is woensdag, bijna half twee 's middags, ik zucht terwijl ik wegzap van het journaal. Het laatste item gaat over een nieuwe Vlaamse film die, uiteraard, op snedige wijze een ,uiteraard, tien jaar oud sociaal drama aankaart. Het nieuws is al lang geen nieuws meer zoals het vroeger nieuws was.
Los daarvan, u las het juist: woensdagmiddag, en ik zit gewoon thuis voor de tv. Vast werkloos! Neen. Ziek? Neen. Invalide? Neen. Onder elektronisch huisarrest? Beste gok tot nu toe, maar neen hoor... : Ik sta in het onderwijs!
Het is makkelijk om alle echt werkende mensen jaloers te maken. Iedereen die zelfstandige is of in de private sector werkt, vraagt zich terecht af, waar die vrije woensdagnamiddag toe dient. Ze horen toch zo vaak dat het zo hard werken is in het onderwijs. Het is toch niet omdat de leerlingen naar huis gaan, dat alle onderwijzend personeel ook meteen verontschuldigd moet worden. Kan je al dat werk niet "op het werk" doen? En gelijk hebben ze. Woensdagnamiddag wordt er niet gewerkt.
Woensdagnamiddag is 's middags al de zetel kunnen opzoeken. Woensdagmiddag is het middagjournaal kunnen bekijken. Woensdagmiddag is lekkere soep opwarmen. Woensdagmiddag is nog eens een stripverhaal lezen of een vergeten DVD afspelen. Het is jezelf betrappen dat je uit het raam gewoon even naar het verkeer staat te staren. Of gewoon naar de lucht kijken en jezelf aan een weersvoorspelling wagen. Woensdagmiddag is de muziek extra luid zetten. Woensdagmiddag is besluiten dat je zaterdag wel wat zal klussen. Woensdagmiddag is opmerken hoe winters de tuin er bij ligt. Woensdagmiddag is de opgebrande theelichtjes vervangen door nieuwe kaarsjes. Woensdagmiddag is op weg naar huis dat oude vrouwtje helpen oversteken, omdat je toch niet gehaast bent. Het is vriendelijk zwaaien naar de kapper die aan het werken is. Woensdagmiddag is Villa Politica. Woensdagmiddag is de gitaar van onder het stof halen. Woensdagmiddag is koffie zetten. Het is onder een deken wegkruipen met een goed boek of een oude cd nog eens opzetten. Woensdagmiddag is alles doen waar je je anders een klein beetje voor schaamt. Woensdagmiddag is jong zijn. Woensdagmiddag is poëzie. Maar werken? Neen hoor...
Laat niemand die in het onderwijs staat je ooit wijsmaken dat hij die vrije halve dag nodig heeft om te kunnen bijwerken. Niemand die lesgeeft heeft halverwege de week recuperatie nodig omdat de 'jeugd van tegenwoordig' zo moeilijk is. Niemand die lesgeeft heeft nood aan een break in zijn drukke 22-urenweek.
Ik heb geen bedrijfswagen nodig, geen loonsverhoging of meer vakantie,... Elke week één woensdagmiddag; dat volstaat!
...Dieje neeft waarschijnlijk geen kinderen... 'zucht' :-)
BeantwoordenVerwijderen