Vandaag heb ik met een jachtgeweer een tiener van zijn bromfiets geschoten. Dat is natuurlijk niet echt gebeurd, maar het leek me een leuk tijdverdrijf toen ik vanmiddag aan het keukenraam naar buiten keek. Net zoals in een computergame, vanop de eerste verdieping, proberen om die helmpjes te raken terwijl ze snorrend voorbij zoeven. Ik heb helaas geen jachtgeweer. En het is waarschijnlijk enkel omdat ik al vijf dagen ziek binnenzit, dat ik zo verlang naar een buitenactiviteit.
Ik ben zeer slecht in ziek zijn. Ik heb er het geduld niet voor. Jezelf door het huis slepen met een rol wc-papier in je hand gekluisterd, om de voortdurende paradox van de potdicht verstopte loopneus op te vangen. De koortswerende medicatie die je om de vier uur even de indruk geeft dat het alweer beter gaat. Hoe komt het trouwens dat er nog geen enkele fabrikant in geslaagd is om een bruistablet op de markt te brengen die zich oplost tot een lekker en fris drankje? Vandaag wou ik checken of een Afebryl-bruistablet ook oplost in rode wijn, maar dat vond ik uiteindelijk een zonde voor de chianti die openstond.
Nu is het al woensdag en ik heb nog geen klos gedaan deze week. Gewoon wat in huis rondgehangen, liggen nietsdoen. Straks is mijn weekje vakantie om en heb ik er helemaal niets aan gehad. Niets doen is namelijk zo veel leuker als je er zelf voor hebt gekozen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten