Het is nu officieel! Ik ben te oud geworden om vier dagen door te brengen op een rockfestival.
En dan heb ik het niet over de pijnlijke onderrug van het urenlang rechtop staan, of de latente vermoeidheid die vier dagen lang in mijn leden sluimert. Ik ben daarenboven een ontzettend burgerlijke festivalbezoeker: elke avond weer netjes naar huis, fris douchen, uitslapen, lekker eten, de buienradar checken en dan weer naar ons gereserveerde parkeerplaatsje op 15 minuten stappen van de wei... Daaraan zal het niet hebben gelegen.
Het probleem is ook niet dat ik niet meer 'mee ben', met de muziek van het moment. Daar had de programmatie voor gezorgd door de affiche vol te stoppen met artiesten die om hun muzikale, meer dan hun commerciële, waarde bewondering afdwingen. The Cure, Elbow, Jack White, Pearl Jam, Kasabian, Editors, Noel Gallagher, Florence and the Machine,...alsof ze allemaal uit mijn persoonlijke platenkast waren gehaald.
En toch heb ik me voorgenomen dat dit de laatste keer was dat ik de wei op ga. Ik ben er namelijk bij geen enkel van de voorgenoemde artiesten, in geslaagd om rustig te kunnen genieten van hun, kwalitatief nochtans zeer hoogstaande, optredens. De reden? Festivalhooligans.
Er lopen tussen de massa op de wei te veel mensen rond die hun vierdagenticket boeken, ongeacht de affiche. Ze komen naar het festival om vier dagen lang dronken te zijn en overlast te bezorgen. Ik hou het bij een korte bloemlezing...
Na vier dagen heb ik evenveel pinten bier over me heen gekregen, omdat deze hooligans er een sport van maken om (half)volle bekertjes bier door de lucht te keilen op de meest onvoorspelbare momenten. Ongevraagde douches zijn blijkbaar een van de voorrechten die bij het festival horen. Een van de omstaanders hield zichzelf, minstens een uur lang, bezig met het publiek te besproeien met een waterpistool, met een vloeistof waarvan ik alleen maar mag hopen dat het water was. Grappig? Misschien de eerste vijftien seconden. Irritant? De rest van het daaropvolgende uur!
Een ander groepje besloot om in het midden van de massa een waterballonnengevecht te beginnen. Resultaat? Een bende doorweekte omstaanders, aangezien de jongens zelf hun best deden om de ballonnen te ontwijken. Och, ... hoor ik u denken, 't is toch maar water... Dezelfde reactie die ik kreeg van een van de hooligans nadat ik me met een natte broek boos maakte over de ongevraagde wasbeurt. Ik begrijp nog steeds niet hoe de onderontwikkelde twintiger dacht dat hij reden had om verontwaardigd te zijn, omdat ik me 'onnodig' opwond over 'een klein beetje water'.
Het zijn bovendien niet de 15-jarige pubers die zich het meest aanstellen. De wei loopt vol met studentikoze 'kwajongens', die waarschijnlijk vanuit hun frustratie dat ze opnieuw niet geslaagd zijn in hun studies, er dan maar een sport van maken om de doorsnee bezoeker te ergeren. Luidkeels lopen brullen, élke jongedame die ze tegenkomen beginnen lastigvallen en de vele vrijwilligers die het festival bemannen het leven zuur maken. Illustratief was de wanhoop in de blik van de juffrouw bij de snacks toen één van deze primaten er niet beter op vond dan de 50 wachtenden nog wat op te houden door een resem van fictieve sausjes op te noemen die hij graag bij zijn frietjes wou, tot groot jolijt van zijn sidekick tentsletje.
En dat brengt me naadloos tot een volgende ergernis. Sinds wanneer is een festival een vrijhaven geworden voor een zone waar je gezond verstand en moraal aan de deur mag laten staan. Exhibitionisten en copulerende koppels kunnen ongestoord hun gang gaan, en zijn opnieuw zelf de verontwaardigde partij als er iemand ook maar een hint geeft over hoe ongepast hun primitief gedrag is.
Jongens die volgeladen vuilniszakken leegkieperen, tafelkleden van de tafels trekken en daarmee alle eten en drank die er nog opstonden op de schoot van de verbijsterde eters gooien, random beledigingen die naar ieders hoofd worden geslingerd, ... het helpt allemaal niet. Het is een mirakel dat ik pas op de avond van de laatste dag iets opmerkte van wat een heuse vechtpartij zou worden...
Beste meneer Schueremans, u zal denken: "Dat hoort er allemaal toch een beetje bij, dat maakt deel uit van de 'ambiance' van het festival waar zovele mensen speciaal voor komen. Voor de dertigplussers maak ik helemaal achteraan op de wei nog een plekje met cava en oesters, zodat ze uit het zicht van de podia, een rustplekje hebben waar ze al hun geld kunnen uitgeven." Helaas kwam ik niet voor oesters en cava, maar voor goede muziek van goede artiesten. Ik ben bereid om uw financieel wonder te blijven steunen als ik volgend jaar patrouilles zie van een veiligheidsteam, gewapend met een schaar. Hooligans? Bandje doorknippen en naar de uitgang escorteren. In de voetbalwereld heeft men al lang korte metten gemaakt met mensen die niet komen voor de wedstrijd, maar voor de rommel achteraf. Stadionverbod. Mijn voorstel is bijgevolg eenvoudig: "Weiverbod". Dat zijn misschien duizend hooligans minder, maar wel duizend muziekliefhebbers meer. En daarvoor komen we.... toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten