Houtskool

We hebben niet eens gevochten.

Het waren korte, vervlochten

nachten. Eén onder deken,

gescheiden door de harde houtskoollijnen

van jouw zachte lichaam tegen het mijne.

Als gevangen in Lindberghs lens,

elk weerszijde zijn eigen grens:

clair-obscuur.

Jij, in onrust, ommuurd in duister.

Ik, in dageraad, in licht...

...in dit gedicht.