“Er is geen hemel”, hekelde hij,
“Geen schuld en boete.
Er is geen romantisch liefdesideaal waar
wij voor proberen moeten om
de ander te behandelen zoals wij dat
zelf ook willen en dat blijkt ook wel als
je ziet hoeveel tijd ze verspillen aan
geld en drank en hoeren,
aan hun grote gelijk en het hoge woord
dat ze op hun kansels voeren.
Als je kijkt naar oorlogen gevochten uit nijd
en hoezeer op hun wereldwijde kanalen
hun selfie-religie gedijd. Ze zijn met z’n allen
de trappers helemaal kwijt.”
Met dezelfde regelmaat als het verschijnen van winter
zat hij neergeslagen; zijn hele leven telkens in teken
van diezelfde leugen.
“Het is een fabel”, sprak de goedheilig man,
legde staf en mijter opzij,
“dat de meeste mensen deugen.”
(atelier 14/12/23 - Out with the old)
