“Weet je nog? Uffington?”
Ik strijk de lijn
opnieuw
van haar rug.
Kalkwit.
Als van een
lichaam in een landschap
dat het mijne is.
“Waar kijkt hij
naar?”
Zij ziet gebakken
lucht en rommelmarkten.
Ze wijst dat ik
ook zo staar:
“Onbewogen en
gemaquilleerd als dit ontheemde kind.”
Haar hand beroert
Voorlinden.
“Als deze aap.”
Aan mijn voeten
is ze een hinde.
als een rotsschildering.
Zij laat de tijd
verstrijken.
De primaat zit
zwijgend achter glas,
net als wij,
waar wij dan weer
naar kijken.
 |
| The Monkey, 2023, Michael Borremans |
