Meteoriet

Er is een vijver
in een tuin
bij een huisje
waarover stroopfabriekenschaduw valt,
waar de armen
van het boomgaardmeisje dat er woont,
zachter dan
het dauwdonsdeken waaronder wij leefden
om mij lagen,
haar vingertoppen strelend over mijn littekens
tekenden haar naam
onuitwisbaar
op het ritme van het water.