Wit.
De lucht ligt als een besneeuwde akker bovenop het land.
De boer ploegt voren naar de hemel.
In de aarde staat een engel,
blote voeten geworteld in klei,
als een loodlijn,
dwars doorheen de stilte
van een wereld waar geen horizonten zijn.
Ze ontvouwt haar schouders;
haar pasgeboren vleugels tekenen een lichaam
waar een landschap lag.
Zoals zij naar leven reikt,
zo verrijst zij.
Zij overwint en overwintert.
Zij wedijvert niet.
Dit is hoe adem er uit ziet.
 |
| Drawing the Landscape - An Roovers |
