"Ras je benen, oma,
scheer je weg.
Het arme schaap
is om de hoek verdwenen.”
De jongen veegt zijn vaandel door het ruim,
spuwt wat wolkjes wollenpluim,
wijst het parcours naar beneden.
Een oude man legt hem een hand op de schouder
en de regenboog die daar ligt,
nu de dame is geweken:
“Om kleur te zien, jongen, moet je het licht zachtjes laten breken:
iedere loper laten lopen,
Iedere laatkomer laten hopen.”
Hij wijst weg van de wolvenvachten,
naar de eindergrenzen van zijn kleine gehucht.
“ … en vandaag, boven de banieren,
is de stad gehuld in de tinten van de lucht.”
foto: Studio JeGe
