De boterhammen die ik hen vanmorgen smeer
De pianotoetsen die ik haar jonge handen leer
Het zwoegen dat ik niet langer in rood quoteer
De digitale post die ik noodzakelijk negeer
De verhalen, de verzen die ik wil schrijven
Woorden die achter kaderglas verblijven
Anekdotes die eerst verdrinken en dan overdrijven
Liedjes die niet, boeken die wel beklijven
’s Nachts in de stilte van de stad verdwalen
Blauw licht van koud verzonnen-mensenkanalen
Filters en foto’s poseren, posten, herhalen
Met de creditcard zelfgeschonken schouderklopjes betalen
De familiefoto met een litteken in de rij
De wijn en het bier en de vrienden daarbij
Liefdevol plaatsje in de zetel nog vrij
Dit ben ik, maar …
wie ben jij?
